Öyle duruyor işte kütüphanede. Şiir kitaplarına ayrılmış rafta, kırmızı solmuş cildi ile bana göz kırpıyor. "Açmak istemiyorum şimdi seni "diyorum. Daha bir soluyor sanki sırtındaki cildin rengi. Burnuma yanık gül yaprakları kokusu geliyor. İçim fena oluyor, kıyamıyorum. Öksüz bir çocuğu teselli etmek ister gibi bir duyguya kapılıyorum, "Şöyle bir sırtını okşuyayım yeter" diyorum. Defteri usulca alıp cildini biraz okşuyorum. Kulağıma yaklaştırıyorum sonra. Kahkahalar, deniz sesi, cadde sesi,tren sesi,müzik sesleri duyuyorum. Usulca elime ilk gelen sayfayı aralıyorum. Biraz tuzlu, biraz mürekkebi bulanık bir sayfa parmaklarımın arasında:
Kelimeler Kafi
Ayrılıktan mıdır nedir kavuşma isteği, bu gayret
Seneler geçti eskimemiş bu sevda hayret
İstanbul gecelerinde, Paris sokaklarında, Ankara'da evimde böyle bu
Bodrum'a gidemez oldum yıldızlar şahidim
Yıldızlar uzak, anlatmak zor
Sevgilim olmadı senden sonra dostlarım benden apayrı
Kızım büyüdü maşallah senin de bir oğlun olmuş ne güzel
Ortayaşlı olduk artık saçım hafif kel
Seninle kırılmışız bir zaman
Tamiri zor bilirsin
Kırık kalpler derneğinde suskunuz
Son bir denemeye ne dersin?
Ödemeler peşin bu sefer
Ümitler en kolay becerdiğim
Kelimeler kafi...
Mazhar Alanson
Liseli günlerimden birinde caddede aylak aylak yürürken, trafiğin içinde bir tanıtım aracı bangır bangır " Ele Güne Karşı" çalıyor, adeta etrafı inletiyordu. Bir kaç gün sonra MFÖ nün konseri olacağını söylüyor, avaz avaz bilet satış noktalarını haykırıyordu.
En samimi arkadaşım ile birbirimize baktık. Ne yapıp edip bu konsere gitmeliydik. Ama nasıl? Hani Ali Desidero şarkısında olduğu gibi "Bir alavere dalavere çevirmeli"ydik galiba. Hatırladığım kadarıyla tüm çabalarımız boşa gitti. Evdekiler yaptığımız tüm numaraların hiçbirini yemediler. Biz o konsere gidemedik.
O sıralar apartmanın alt katında küçücük bir dükkana plakçı açıldı. Hala duruyor olmalı yeri birkaç dükkan ileri taşınsa da "Santana Plak" hala ayakta. Yıllar varki tek bir Cd bile almadım ordan ama çok iyi hatırlıyorum MFÖ ' tüm kasetlerini ordan almıştım. Tabiki Madonna' nın tiftik gibi kabartılmış sarı kısa saçlı, benli ve kabarık etekli bir resmi olan Like a Virgin kasetini de...
Neyse MFÖ' yü konserinde izlemek için üniversiteli olana kadar beklemem gerekti. Bursa'da açıkhava tiyatrosunda, önümde iki kız tüm konser boyunca başlarını sallayarak ve biz de kah etrafı , kah onları seyrederek konseri tamamladık. Konserlerde çok çılgın tipleri hepimiz görmüşüzdür ama bunlar gerçekten pes dedirtecek kadar vardı doğrusu.Hiç mi kafa yerinde durmaz, o kadar çevirince baş nasıl dönmez bilemiyorum doğrusu.
Daha sonra İstanbul' da Harbiye Konserlerinde' MFÖ' yü izledim hala da inanılmaz seviyorum.
Bu gün eski bir defterimin sayfalarını karıştırken yukarıdaki satırları buldum. Yanıda Mazhar Alanson'un kepli siyah- beyaz okuldan mezuniyet resmini yapıştırmışım. Yıl 1989,aylardan şubat. Sararmış sayfalarda " Bisiklet yolunda yalnızım" diye yazmışım.
